Νίκος Τσάδαρης
ΕΘΕΑ vs ΣΟΑΑ: σημειώσατε «Ζημιά στο Σπορ»Μεσοκαλόκαιρο φούντωσε, τελικά, η από πέρυσι διαφαινόμενη κόντρα μεταξύ της αρχής του μηχανοκίνητου αθλητισμού και του συλλογικού οργάνου των οδηγών. Με τους αγώνες ράλλυ σε τρίμηνη αναστολή, τα εκατέρωθεν δελτία Tύπου συγκρούονται στο Διαδίκτυο και οι ενδιαφερόμενοι αποδέκτες προσπαθούν, εν μέσω των «μπάνιων του λαού», να βγάλουν άκρη και να πάρουν θέση. Αγωνιζόμενοι, οργανωτές, μηχανικοί, κριτές, επώνυμοι και ανώνυμοι καταθέτουν απόψεις, υιοθετούν ή αφορίζουν σχέδια δράσης και τοποθετούνται (κατά το προσωπικό τους δοκούν), τις περισσότερες φορές χωρίς να έχουν σφαιρική εικόνα των γεγονότων.
«Είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους ή τις τυχόν αντιρρήσεις τους, όμως είχαν συμφωνήσει με τη δέσμη μέτρων», ανακοινώνει για το σύνδεσμο οδηγών η ΕΘΕΑ.
«Στόχο τους έχουν το φαίνεσθαι προς τη Διεθνή Ομοσπονδία και το οικονομικό όφελος από τους Έλληνες αγωνιζομένους, χωρίς καμία ανταποδοτικότητα», ισχυρίζεται για την αρχή ο ΣΟΑΑ και προτρέπει μέλη και μη σε αγωνιστική αποχή.
Η διαμάχη, πάντως, αυτήν τη φορά έχει σοβαρή αφορμή. Aναφερόμαστε στις απώλειες ανθρώπινων ζωών σε αγώνες των τελευταίων ετών, αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως τα αίτια είναι χρόνια, σχεδόν από καταβολής του σπορ στη χώρα, και αφορούν τη διαμάχη μεταξύ πρωταγωνιστή και θιασάρχη για το ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στην επιχείρηση του θεάματος.
Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με επιχείρηση. Ένα χόμπι είναι και αυτό, μάλιστα, σε εντελώς ερασιτεχνικό επίπεδο, με δύο μεγάλες ιδιομορφίες. Το χόμπι αυτό, για να διοργανωθεί, χρειάζεται πάρα πολλά χρήματα, η μόνιμη και βασική πηγή των οποίων είναι αυτοί οι ίδιοι οι χομπίστες. Τα πολλά αυτά χρήματα διαχειρίζονται, για τις ανάγκες της διεξαγωγής του σπορ, οργανωτές που στο σύνολό τους δηλώνουν ερασιτέχνες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε όλα τα επίπεδα.
Το πρόβλημα, λοιπόν, συνοψίζεται στο εξής: οι αγωνιζόμενοι (τουλάχιστον ορισμένοι) που πληρώνουν δε θέλουν να διαχειρίζονται (όπως τα διαχειρίζονται) τα χρήματά τους οι μέχρι σήμερα οργανωτές.
Οι οργανωτές (και η ΕΘΕΑ, φυσικά), έχοντας τη δύναμη της Διεθνούς Oμοσπονδίας, έχουν άποψη, δεν πολυθέλουν τους οδηγούς μέσα στα πόδια τους και προχωρούν στις δικές τους μεταρρυθμίσεις για το καλύτερο και το ασφαλέστερο του σπορ.
Η κάθε πλευρά έχει στυλώσει τα πόδια και παραμένει στις θέσεις της, με αποτέλεσμα την επαπειλούμενη «σύρραξη».
Παλιό το έργο, πολυπαιγμένο και με σενάρια αποχής προ δεκαπενταετίας, δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, κυρίως λόγω του ερασιτεχνισμού που διακατέχει περισσότερο τους αθλουμένους.
Πάμε για μια ακόμα περίοδο αποσταθεροποίησης και πισωγυρίσματος, όπου κάποιοι επιτήδειοι και από τις δύο πλευρές θα επωφεληθούν ποικιλοτρόπως (από τσιγκάκι και κύπελλο μέχρι οφίτσια και χρήμα). Ο χώρος για άλλη μια φορά θα ζημιωθεί και θα βγει μείον ακριβώς με την ίδια δομή. Κι όμως...
Η λύση είναι πολύ απλή. Η συμβίωση είναι μονόδρομος (ουαί κι αλίμονο από τις ΓΓ με τους δοτούς πολιτικούς προϊσταμένους) και το μόνο που έχουν να κάνουν οι καπεταναίοι της Μεσογείων και της Μιχαλακοπούλου είναι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, να τα βρουν, με τους όποιους αναγκαίους και αμοιβαίους συμβιβασμούς, και να ξεκαθαρίσουν σε βάθος χρόνου το τοπίο, ξεκαθαρίζοντας και τα εκατέρωθεν παράσιτα.
Πώς είπατε; Συγκαταβατικό ακούγεται; Μπορεί και ναι. Δεν παύει, όμως, να είναι το μοναδικό ρεαλιστικό σενάριο για να ξεκολλήσουμε από αυτό το αδιέξοδο που μόνο ζημιά κάνει στους αγώνες, χωρίς να ωφελεί καμία πλευρά._ Ν. Τ.